Гомерләр мизгел генә (юл фаҗигасендә һәлак булган Лилия һәм Вадим Ивановларга багышлана)

Агымдагы елның ун аенда район территориясендә килеп чыккан 31 юл фаҗигасендә бер кеше һәлак булган, 39ы төрле тән җәрәхәтләре алган. Ноябрьнең ун көнендә республика юлларында булган 145 бәхетсезлек очрагында 12 кешенең гомере өзелгән.

1 июнь төнендә Вятка Аланы районының Урта Тойма авылы янында булган коточкыч юл һәлакәтен дә күпләр хәтерлидер. Әлеге фаҗигадә кукмаралылар - ВАЗ-2109 автомобилендә хәрәкәт иткән Лилия һәм Вадим Ивановлар, үзләренең бердәнбер алты яшьлек кызчыкларын дөм ятим калдырып, туганнарын, якыннарын, дусларын хәсрәт утына салып, мәңгелеккә китеп бардылар.

Ай бирде, кояш алды

-Урта Тоймада яшәүче коданың Себердән туганнары кайткан иде. Лилия белән Вадим аларны поездан каршы алган булсалар да, кичен, эштән кайтканнан соң, шунда юл тоттылар. Аннары кызлары Камилә дә ул вакытта авылда, әбиләрендә иде. "Озак тормыйбыз, кайтабыз", - дип киткән җирләреннән газиз балаларым икәүләшеп суга төшкәндәй юкка чыктылар. Күргән шикелле дә булмадым, рәхәтләнеп туйганчы сөйләшеп тә утыра алмадым үзләре белән - ай бирде, кояш алды. Ярый әле кызлары исән-сау калды, - дип күз яшьләренә буыла Вадимның әнисе Рима ханым. - Кичке сәгать уннарда Лилия: "Кайтырга чыгабыз", - дип, кызым Алсуга шалтыраткан. Бераз торгач, соңарабыз, дигән хәбәрләрен алдык. Алар юлга чыккан җирләреннән нәрсәгәдер кире борылганнар. Авариягә дә шул чагында очраганнар булса кирәк. Төнлә белән Кукмараның ике полиция хезмәткәре өйгә килеп, дәваханәнең реанимация бүлегенә баруымны сорадылар. Аларны күргәч, бөтенләй коелып төштем. Тизрәк авылга шалтыраттым. Телефонны кодагыем алды да: "Вадим, Вадим... ул юк! Лилия дә... юк! Балалар... башка юк!" - диде. Сүзсез калдым. Камиләбезне авыр хәлдә дәваханәгә алып киткәннәр иде. 2 июньдә туган көнем иде, әнә шундый аянычлы, мәңгегә онытылмаслык "бүләк" булды.

-Юл читенә төшеп тәгәрәрлек нәрсә булган анда - бу турыда бер Ходай белә. Хәтта инспекторлар да һәлакәтнең сәбәбен төгәл генә әйтә алмадылар, - дип сөйләвен дәвам итә Рима апа. - Югыйсә, Лилия рульдә бер дә кызу йөрми, тизлекне дә беркайчан арттырмый иде. Машина эчендәге кечкенә кызыбызны тикшерүчеләр махсус балалар урындыгына утыртылган булуы нәтиҗәсендә исән-сау калган, диделәр. Башы белән бик каты бәрелгән иде ул. Шулай да креслодан төшеп, әнисе белән әтисе янында йөрергә үзендә көч тапкан, торыгыз, ашыйсым килә, дигән сабыем, аннары инде аңсызланган. Озаклап дәвалана, шифаханәләрдә сәламәтлеген ныгыта, психологлар белән аралаша торгач, Камиләбез аякка баса алды. Хәзер мәктәптә укып йөри. Аңа карап куанабыз, сәламәт кенә була күрсен. Әти-әнисе генә бер минутка да хәтердән чыкмый, күз алдымнан да китми. Вадим әнием Ханиянең иң беренче оныгы иде.

-Улым, балакаем, синең урыныңда мин булырга тиеш идем бит. Тугач та минем фатирга алып кайттыгыз, моннан озатабыз үзен, - дигәч, улыбызның соңгы кичен аның өендә үткәрдек. Улым белән киленемне соңгы юлга озатырга бик күп халык җыелган иде. Барлык туганнарның, якыннарның, балаларның дусларының, Вадим эшләгән оешма җитәкчесе Ринат Ваһаповның һәм "Гарант" оешмасы хезмәткәрләренең ярдәмнәре бик зур булды. Бала кайгысын кичергәннәргә сабырлык бирсен, аннан да ачырак хәсрәт юк икән ул.

Вадим+Лилия

Лилия белән Вадим бер ел тирәсе очрашып йөргәннән соң, 2008 елда гаилә коралар, кызлары Камилә туа. Тырышып ике бүлмәле фатир алу, аны төзекләндерү эшләрен башкару өчен дә шактый көч түгәргә кирәк булгандыр. Ике яшь йөрәкнең бәхетле тормышы бер мизгел эчендә челпәрәмә килеп юкка чыгар дип кем уйлаган?!

Кукмара өченче мәктәбендә белем алып, иң элек көллиятне, соңыннан читтән торып төзелеш институтын тәмамлаган Вадим турында кемнән генә сорасаң да: "Ярдәмчел, акыллы, тәртипле иде ул", - диләр. Әнисе дә: "Ике бала үстердем. Алсуым кечкенәдән шук булды. Ә Вадим бигрәкләр дә кызлар шикелле, йомшак холыклы иде шул", - ди. Аның "Техстрой" төзелеш оешмасында эшләгән вакытын үзем дә бик яхшы хәтерлим. Нур Баян урамындагы йортларның берсендә капиталь төзекләндерү уздырылган вакытта көннәр буе хезмәткәрләр янында кайнаша, халык белән аралаша иде ул. Оешма мастеры булган Вадимның беркайчан беркемгә авыр сүз әйткәнен ишетмәссең. Ап-ак күлмәк-чалбарларын киеп, кулына папкасын тотып, ремонт ясалган фатирларның һәрберсенә үзе кереп йөрүе әле бүгенгедәй күз алдымда тора. Кимчелекләр килеп чыккан очракта хезмәткәрләргә киредән төзәттерә иде ул. Төгәл, ачык йөзле, тәмле телле булып күпләрнең күңелләрендә сакланыр ул.

Лилияне якыннан бик яхшы белмәүчеләр дә, аның "Вконтакте" социаль челтәрендәге шәхси битендә дуслары, танышлары тарафыннан язылган үзәк өзгеч сүзләрне укып тәэсирләнгәннәрдер. Гаиләсе, сөекле ире, яраткан кызы янәшәсендәге фоторәсемнәрдә нинди матур һәм бәхетле бит алар! Кызлары Камиләнең чыгарылыш кичәсе бәйрәмендә әти-әнисе белән бергә төшкән фоторәсемнәрне, видеозяманы да (Вадим бәйрәмне видеога төшергән оператордан Камилә булган урыннарын тизрәк монтажлап бирүен сораган. - авт.) соңгысы булыр, дип кем уйлаган...

-Лилия бик тырыш, ярдәмчел иде. Аның безнең арада булмавына бөтенләй ышанасы килми, елмаеп эшкә килеп җитәр төсле. Без аны беркайчан онытмабыз, - диләр аның белән бергә кибеттә эшләгән хезмәттәшләре. - Бик матур парлар булып, яшисе дә яшисе иде бит әле аларга...

-Фаҗига булырга берничә атна кала икесе гел бергә булдылар, каядыр ашкындылар. Кич белән Нырты авылындагы төзелеш объектына барганда да Вадим көн саен Лилияне үзе белән алды. Кызларының чыгарылыш бәйрәменең көне бер атнага кичектерелгәч, икәүләшеп борчылдылар, - дип сөйли Рима апа. - Юлга чыгар алдыннан да Лилия фатирларында бар җирне җыештырып, керләрен юып, киптереп, өйгә алып кереп куйган иде. Үзенең алтын бизәнү әйберләрен дә тәртипләп савытка салган. Тормышлары түгәрәк, бар җирләре көлеп тора иде дә бит...

Туганыңны югалту бик авыр

-Абыем белән Лилия фаҗигагә очрарга 40 көн кала төш күрдем. Моннан сигез ел элек вафат булган әтиебез һәм әнинең бертуган энесе безнең арада йөриләр икән, дим. Әнине сорыйлар болар. Бик борчылдым, үземә-үзем урын таба алмадым ул төштән соң. Аларның япь-яшь килеш абый белән туган апаны үз яннарына алырлар, дип башыма да китермәдем, - ди Вадимның сеңлесе Алсу. - Абый ул - әти урынына калган кеше, минем өчен бертуганым гына түгел, якын дус та иде. Аның беркайчан миңа авыр сүз әйткәнен, тавыш күтәргәнен хәтерләмим. Һәрвакыт минем яклаучым, саклаучым булды ул. Лилиягә дә үз апам шикелле ияләнеп беткән идем, серләребезгә кадәр уртак булды. Аларны югалту минем өчен бигрәкләр дә авыр. Камилә сеңлем кечкенәдән минем балаларым - Зәринә һәм Әмирхан белән бергә уйнап үсте. Әти-әнисенең вафатыннан соң опекунлык рәсмиләштердем. Мин дә, ирем Альберт та аны үз кызыбыз шикелле яратабыз. Камилә белән Зәринә икесе дә быел беренче сыйныфка укырга бардылар, бер парта артында утыралар. Кызларны җитәкләп мәктәпкә алып барган беренче сентябрь иртәсендә абыйларның вафатына өч ай тулган иде. Камилә белән безнең янәшәдә алар да булса иде, дип үзәкләрем өзелә. Сагынам, бик сагынам үзләрен. Кызганыч, кире кайтмас җиргә киттеләр шул.

Һәрберебез юлда йөри. Сак һәм игътибарлы булсак иде. Автомобильнең тизлек педаленә басканчы, өйдә безне көтеп торучы якыннарыбыз, газиз кешеләребез барлыгын онытмыйк!

Алсу ИДРИСОВА