ӘМАНӘТ

Тургайларын тыңлап кердем,

Чиген бозып кердем авылның.

Яратып кына, болай үз итеп

Кадалганын тоям камылның.

Үзем үскән җир.

Яшеннәрен мин

Үз йөрәгем аша үткәргән.

Яшен генә түгел, давыллары

Тургайларга кадәр күтәргән.

Тургайларга кадәр күтәргән шул

Сары чәчле авыл малаен.

Монда ту да, имеш, читтә йөре,

Юк, авылныкы булып каламын.

Тургайларга җаным

Шәһәр күге бигрәк ят аңа.

Арышларсыз алар - үги бала,

Шушы җиргә ябышып яталар.

Туган җирне оныту гөнаһ булыр,

Бабайлардан калган әманәт.

Ничек онытыйм, тургайлар да, әнә,

Үз җиренә итми хыянәт.

1971