“Эх җаныем, ерак төзелешкә эшкә киткәнсең кебек тоела. Менә ишектән килеп керерсең дә кочып алырсың сыман”, - дип, Илзия үз-үзен шулай юата иде. Ләкин бу - чынбарлык түгел, үзеңне ялган юату. Ул уфтанып куйды: "Йөрәгемдә авыр яра, түз, йөрәгем, түз!"
