Тәрбиясезлекме яки битарафлыкмы?

Кукмарабызда иҗат Академиясенең ачылуын күпләр зарыгып көтте. Матур, мәһабәт бина ерактан ук игътибарны үзенә җәлеп итә. Хәзер монда төрле түгәрәкләр эшли, мәктәп баласы да, бакчага йөрүче нәнкәләр дә үзләренә шөгыль таптылар.

Кызганычка каршы, мине (башка әти-әниләр дә шул фикердәдер) бер мәсьәлә борчый. Кичке якта фойеда кеше шактый җыела: киенүче-чишенүче балалар, көтеп утыручы әти-әниләр. Кайчакта баланы дәрескә киендерү өчен утырырга урын табуы да кыен була, чөнки эскәмияләрдә ата-аналар урын алганнар. Ә урын бирергә берсе дә атлыгып тормый. Бу әти-әниләрнең тәрбиясезлегеме әллә академия хезмәткәрләренең битарафлыгымы?