Әдәби хәзинә
-
“Аяк киемен сатып алганда күккә түгел, җиргә карарга кирәк!” (булган хәл)
Сапогиларны тартмадан алуыма “Ах!” иттем: берсе үкчәле, икенчесе үкчәсез.
-
Ник кайтмыйсың, Гөлҗамал? (хикәя)
Без нигәдер Гөлҗамал апаны да Әнвәр абыйны сагынып, саргаеп гомер кичерә, ләкин кире әйләнеп кайтырга нидер комачаулый, дип уйлый идек
-
Уңышка ирешү сере
Рауза апа шомлы хәбәрне ишетүгә илерә үк башлады: - Үлә-әм! Кайсысы-ы? Исәнме-е?!
-
Ятим йорт (булган хәл)
Менә шулай җае белән барган тормышның уйламаганда гына көе китте...
-
Яратумы, язмышка буйсынумы? (булган хәл)
Мәликә күргәнне бүтән берәү күрсә, билләһи, әллә кайчан тилерер иде...
-
“Әни, мин кайттым!” (хикәя)
Улы белән бергә уйнап йөргән күрше малаеның елга ягыннан йөгереп килгәнен күреп, яшь хатынның күңеле ниндидер коточкыч хәл булганлыгын тойды. Үзе дә малайга каршы торып йөгерде. Тегесе хәле бетеп: ”Суга төшеп китте”, – дип әйтеп калды.
-
Бәхет кошы (дәвамы)
Иртәдән бирле йөрәк нигәдер борчыла, сыкрана... Нигә икән? Бераз уйланып утырганнан соң, Газинур кинәт кенә сискәнеп куйды: йә Аллаһ... бүген бит... теге хәл булганга... 20 ел... нәкъ 20 ел...
-
Бәхет кошы (дәвамы)
- Их, җүләр, җүләр... Нишләдең син күрше, ә? Нишләдең... - дия-дия, Илдар кухнядан зур пычак ала да, урындыкка менеп, бауны кисеп җибәрә. Гәүдә идәнгә төшүгә, Газинурның гырылдаган тавышы ишетелә.
-
Бәхет кошы (дәвамы)
- Син... Син... коточкыч кеше!.. - диде Әнисә, күз яшьләренә буылып. Тавышы калтыраса да, ул хәзер бернидән, беркемнән да курыкмый иде. – Юк... син... син кеше түгел, хәтта хайван да түгел... Хайван да үз баласын алай итми... Син кабахәтләрнең кабахәте!
-
Бәхет кошы (дәвамы)
“Балаңны коткар!” - дип катгый әмер бирә, һәм нәзек хатын, алга ташланып, дуамал ирне чәченнән эләктереп ала да читкә ора...
-
Бәхет кошы (тормыштан булган хәлгә нигезләнеп язылган хикәя)
- Ухх-ха-ха-ха!!! Булды бит бу, хатын, ә, ух, булды! Тәки ирештем үз дигәнемә...
-
Яшьлеккә кайту (хикәя тормыштан алынды)
Мәрвиянең ни өчендер үксеп-үксеп елыйсы килде. Инде күз яшьләре дә ташып чыкты кебек.
-
Көттереп килгән бәхет (хикәя тормыштан алынды)
Шушы сөйләшүдән соң алар күрәзәче әбиләргә дә, берничә табибка да күренеп карадылар.
-
Рәнҗеш (хикәя тормыштан алынды)
"Кит янымнан читкәрәк. Бик юньсез нәсел баласы син. Җиде буынга бара торган рәнҗеш алган буын сез"
-
Әдибә (хикәя)
Әдибә өчен дөньяда яшәүнең бер яме дә калмаган иде. Ләкин сынмады, сыгылмады ул. Ничек түзгәндер аның ялгыз йөрәге шулкадәр сынауларга?!
