Газета укучыбыздан күчтәнәч

Картлык мизгелләре

Ике дус бабай дәваханәдә очраша.

-Нихәл? Нишләп йөрисең монда? Бер дә авыртканың ишетелми иде, чирләп киттеңме әллә? - дип сорый берсе.

-Юкла! Менә табибтан чакыру кәгазе килгән иде, инвентаризациягә(ягъни диспансеризациягә) килдем, - дип җавап бирә икенчесе, башына төртеп күрсәтеп.

***

Әби, абзар ишегенә сөялеп, картының бозау белән сөйләшә-сөйләшә мал астын чистартканын тыңлап тора.

-Шарик, салкыннар җитте бит, кышларга керәбез бугай ...

- И-и, балаларга, тавыкларга гына алай дип әйтүе җитмәгән, инде бозауга да Шарик дип эндәшә башлаган бит бу, - дип кеткелди-кеткелди китеп бара әби.

***

Җәйнең матур бер көнендә бабай эскәмиядә ял итеп утыра. Аягына чүәген кигән әби, зарлана-зарлана бабай янына килеп:

-Син нишләп гел минем галошны киеп китәсең? - дип, картын әрләргә керешә. Бабай аңа каршы:

-Ә кулыңда нәрсә соң ул? - ди.

Әби исә галошларны күреп, "и-и бу башлар" дия-дия зарланып күздән югала.

Марат Хисмәтов, Кукмара