Әдәби хәзинә
-
Кичәге көн кабатланмас (уйлану)
Хәзерге мизгелләрне дә һичкайчан кайтарып булмаячак...
-
"Картлыгымны әти-әни йортында каршылармын" (булган хәл)
Их, язмыш, язмыш! Илле яшемне узгач, мондый кыен хәлләрдә калырмын, ялгызлыкка дучар ителермен дип, башыма да китермәгән идем
-
"Ни дип әйтим, кодагый?" (булган хәл)
“Бер генә кимчелеге бар: әти-әнисе белән бергә яшисе”, - дип зарланды ул
-
"Мин синең әниеңнең йөзенә карарга да куркам, ничек аңа "әни" дип дәшәрмен, бигрәк ямьсез бит ул" (язмыш)
Табиблар аның гомерен саклап калу өчен ун көн буе көрәштеләр. Бары унберенче көнне генә кыз күзләрен ачты.
-
"Гомерең буе үкенерсең, аннан башка балаң да булмаска мөмкин" (язмыш)
Әй, гомерләр узды да китте. Әйләнеп карап, ялгышларны төзәтеп, кемнәрдәндер гафу үтенергә өлгерәсе иде, өлгерәсе.
-
"Яшәешемдәге бар әйбер кара төскә керде" (булган хәл)
Әбием эндәшми. Йөзе үзгәреп, караңгыланып китте. Авыр сулап, ялганы тотылганга читенсенепме, акрын гына сүз башлады.
-
Кем уйлаган кодагые шундый аферист булыр дип? (булган хәл)
Тик тора-бара Айдарның "әни малае" булуы ачыкланды. Анасы сүзеннән чыкмый, ни кушса, шуны үти торган ихтыярсыз зат булып чыкты ул.
-
"Мине көт, мин кайтырмын, сиңа җимеш бакчасы үстерәсем бар" (язмыш)
Ләкин адәм баласы уйлаган эшен һәрвакытта да җиренә җиткерә алмый, дөнья аның каршысына төрледән-төрле киртәләр куя. Сабирҗан да җимеш бакчасы утырта алмады. Өченче баласы туган шатлыктан күктә очып йөргән көннәр, яңа йортта бәхет белән сөенеч хөкем сөргән чак иде...
-
"Шәһәребездә бу шаккаткыч хәлне чәйнәмәгән кеше калмагандыр" (юмореска)
“Кода-кодагыйларның күзенә ничек итеп карарбыз"
-
“Син мине бәхетсез иттең" (язмыш)
Күптән түгел әнисе бакыйлыкка күчкән, урын өстендә ятканда: “Мин ул кыздан гафу үтенер идем, улымның да якты дөньядан иртә туйганына үзем генә гаепле”, - дип әйткән
-
"Менә сиңа мә! Ашыйсы ризыгы йөртә икән бит бу баланы, шул тикле ерактан нигә кайткан дисәм"
Равилнең кисәк, уйламаганда-көтмәгәндә кайтып керүе Зөбәрҗәт карчыкны аптырашта калдырды...
-
"Миңа үз балам кирәк, килмешәкләр түгел" (булган хәл)
Ялгыз калган минутларында: "Нишләп миңа бер кеше дә ошамый соң, утызга җитәм бит инде, шулай гомер буе ялгыз яшәрмен микәнни", - дип уйланып утырган вакытлары ешая бара иде. Килде, соңлап булса да, килде аңа мәхәббәт. Ләкин ул күзаллаган, китаплардан укып хыялланган мәхәббәт түгел иде. Бик газаплы мәхәббәт булды ул...
-
"Янына хәл белергә кеше килми, шалтыратып та хәл сораучы юк" (булган хәл)
"Мин, мин сезне үлемнән алып калдым бит, апа..."
-
Синең бәйрәм җитә... (Олыяз урта мәктәбе директоры булып эшләгән Гомәр Хашимовичка багышлана)
Хәзер Гомәр мәңге “недоступен!” Ә бу дөнья әллә нишләгән.
-
Каргыш (чынбарлыкта булган вакыйгалар гәүдәләнә)
Бер минутка гына Гөлҗидә сөеклесе Сәфәргалинең күлмәге янында тукталды, кулына алды... аннан, күлмәктән борыннарга бәреп, Сәфәргалиенең исе килә иде. Бу истән ул елап җибәрде...