Эт-мәчегә дә туган йорт кадерле

Владимир Уткин, 62 яшь, Лубян авылы:

-Без үзебез ике песи (берсе - ана мәче), өч эт асрыйбыз. Алар инде гаилә әгъзалары кебек. Этләрне ишегалдында гына тотам. Берсе картаеп сукырайды, әмма аны каядыр илтеп ташлау яки атып үтерү турында уйлаганым да юк. Мал-туар булмагач, калдык ризыкларны эт-мәчеләргә бирәбез. Бер этем белән элгәре кыр үрдәкләрен ауларга йөри идем, хәзер бу мавыгуымнан баш тарттым. 8 балабыз, 19 оныгыбыз да хайваннарга карата мәрхәмәтле.

Гөлсинур Хәертдинова, 66 яшь, Адай авылы:
-Гомер буе эт, песи асрыйбыз. Этебез бәйдә тора, ычкындырмыйбыз. Бер елны песиебез югалган иде, бик күңелсез булды, борчылдык. Бер-ике айдан нык җәрәхәтләнеп кайтты бу. Печәнлеккә кереп үлде. Хайваннар өчен дә туган йорт кадерле шул. Шуннан соң хуҗалыгыбызга ташландык песи килеп керде. Хәзер шуның нәселе - алты песиебез бар. Иң элек аларны ашатам. Сыер савып, сөт бирүемне җыелышып көтеп торалар. Кеше күзенә карап яши бит ул җан ияләре.
Зөфәр Бәдретдинов, 59 яшь, Кукмара поселогы:

-Әлбәттә, кече туганнарыбызны язмыш кочагына ташлауны хупламыйм. Без үзебез күпкатлы йортта торгач, эт-мәче асрамыйбыз. Кызыбыз гаиләсе исә үз йортлары белән яши. Этләре дә, песиләре дә кадерле аларның.
Дамир Шәйхетдинов, 25 яшь, Өлге авылы:

-Эт асрыйбыз, ул бәйдә тора. Ике песиебез бар, берсе - табылдык. Әни аларны бик ярата. Ә миндә песиләргә карата «аллергия».
Карина РАЯНОВА, Кукмарага кайткан кунак:
-Берничә ел элек әни песиебезне балалары белән бергә каядыр илтеп ташлаган иде. Рәнҗешләре төшкәндер: бер ай да үтмәде, кулын имгәтте. Ә урамга чыгарылып җибәргән ач этләрнең, кешеләргә ташланып, зур куркыныч тудырганын онытмаска иде. Телевизордан да күреп торабыз: хуҗасыз этләр күпме балаларның гомерләрен өзәләр бит.